W niedziele, w ramach Festiwalu Romantyczna
Lanckorona 2018 r. w Izbie Muzealnej przy ulicy Krakowskiej, odbyło się spotkanie
poetyckie „Jak romantycznie jest powspominać” z udziałem poetów: Tomasza Rebety,
Katarzyny Konfederak i Andrzeja Puki, z oprawą muzyczną Kuby Dutkiewicza.
W mojej ocenie najbardziej romantyczna część 3-dniowej
imprezy. Tomek wraz z przyjaciółmi dostarczył tyle emocji, tyle głębokich doznań,
tyle wzruszeń, że człowiek w pełni ukontentowany mógł zakończyć pobyt w
Lanckoronie, z poczuciem spełnienia, ze świadomością, że widział i słyszał wszystko
co było najwartościowsze. To była prawdziwa uczta dla duszy, serca.
Wiersze przepełnione miłością, uwielbieniem, uznaniem,
fascynacją, tęsknotą, marzeniami, adoracją, a momentami subtelną erotyką, pożądaniem,
pragnieniami, cielesnością ujętą w tak magiczne słowa, że nie u jednego
zasłuchanego odbiorcy można było zauważyć ukradkiem ocierane łzy.
Poezja tajemnicza i pełna dwuznaczności. Używane apostrofy,
alegorie, metafory i pytania retoryczne, skłaniały do refleksji, namysłu i
zadumy.
Tomasza Rebetę poznałem dzień wcześniej. Odwiedził wystawę
fotografii mojego autorstwa. Trudno określić uczucie jakie mi towarzyszyło gdy poeta odczytał wiersz „Wernisaż”. Tomku, to
było szalenie miłe. Czuję się zaszczycony. Dziękuję Ci za ten gest.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz